ادب میهمان ...
مگذار تیزی پرگار نگاهت، حرمت سفرهاش را زخم زند...
یادت باشد،
پرگار بودن سخت است،
بر دل دیگران بهترین نقشها را زدن ارادهای محکم می خواهد ...
پس ادعایی نکن که نتوانی
یادت باشد،
وقتی بناست پرگار دلی شوی، نباید پایه هایت بلرزد...
بهترین دایره ها را با ثبات ترین پرگارها کشیده اند...
پایه های ایمانت را محکم کن
دلی که مرکز غرور باشد،
بی پرگار می شود و بی دایره،
یک نقطه می شود، تنها، بی بعد ...
تنهایی رسم نقطه بودن است
پرگاری را برای دلت انتخاب کن که ماندگارترین دایرهات را بزند ...
لزوما پرگاری که انتخاب می کنی بهترین دایرهات را دور دلت نمی زند،
گاهی پرگار سرنوشت دایره های بهتری می زند ...
سرنوشت را بپذیر
پرگارهای هوس دل های زیادی را بازیچه می کنند ...
دلت را بازیچه نکن
دایرههایی که مرکزشان را گم می کنند بی هویت می شوند ...
مختصات دلت را فراموش مکن
دایره های حرمت، حریم امن دل است ...
دلی که حرمتش را نشناسد بی پناه می شود