تک نوشت های یک پرگار ...

دل‌های ناامید،
زیباترین دایره ها را هم نمی بینند ...

زیبا همیشه هست،
دلت را کور نکن

رنج،
سیاره گنج است ...
گرانبهاترین گنج های او را در رنج ها می توان یافت ...

ناامید مشو

یادت باشد، عیار دل را با صبر پیمانه می کنند ...

هر چه صبورتر، خالص تر و قیمتی تر

دلی که بهترین دایره ها را می خواهد،
باید تحمل رنج زخم تیزی نوک پرگار را هم داشته باشد ...

یادت باشد، بهترین ها بیشترین رنج ها را کشیده اند

لزوما پرگاری که انتخاب می کنی
بهترین دایره ات را دور دلت نمی زند،
گاهی پرگار سرنوشت دایره های بهتری می زند ...

سرنوشتت را بپذیر

دعا،
پرگاریست برای سرنوشتت که بهترین دایره ها را می زند ...

بهترین دایره های سرنوشت را برای همگان بخواه ...

التماس دعا

دیوار خانه دلت را محکم بساز ...
محکمترین ...
اما آراسته اش کن،
مگذار رهگذران، به محکمی دیوار دلت به دیده نفرت بنگرند ...

اخلاق نکو، زیباترین نقش آراستگی ست بر این دیوار ...

شعاع دایره خوشبختی دلت هر چه بیشتر باشد،
کشیدنش هم سخت تر و طولانی تر است ...

پس دایره صبرت را هم به اندازه خوشبختیت وسیع کن